trochej

trochej
trochej {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. -u || -a; lm D. trochejei || -ów, lit. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w metryce klasycznej: stopa wierszowa składająca się z sylaby długiej i krótkiej; w wersyfikacji polskiej: składająca się z sylaby akcentowanej i nieakcentowanej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trochej antyczny, nowożytny. <łac. z gr.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • trochej — m I, D. u a. a; lm M. e, D. trochejei a. trochejejów lit. «stopa wierszowa w metryce klasycznej, składająca się z sylaby długiej i krótkiej, w wersyfikacji polskiej z sylaby akcentowanej i nie akcentowanej; chorej» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • chorej — m I, D. a a. u; lm M. e, D. chorejei a. chorejejów lit. «stopa wierszowa złożona z dwóch sylab: w wersyfikacji klasycznej z sylaby długiej i krótkiej, w wersyfikacji nowożytnej z sylaby akcentowanej i nie akcentowanej; trochej» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • dytrochej — m I, D. a; lm M. e, D. ów lit. «czterozgłoskowa stopa wierszowa; podwójny trochej» ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • trocheiczny — przym. od trochej Wiersz, rytm trocheiczny. Strofa trocheiczna …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”